Maandagmorgen 25 oktober weer vroeg uit de veren, ontbijten, inpakken en bagage in laden. We gaan vertrekken naar Sighisoara. Een mooie rit door de Karpaten voor de boeg. Gelukkig is het vroeg genoeg en kunnen we rustig aan doen door dit prachtige landschap. Het is ook even goed om wat bij te komen na de heftige indrukken van de vorige dagen. Even met elkaar genieten van de natuur en ondertussen de ervaringen van de afgelopen dagen laten passeren. Onderweg werd zelfs een slapende beer langs de weg ( op een parkeerplaats tussen de bomen) gesignaleerd. We waren er helaas te snel voorbij om er een foto van te maken. We hebben gedurende de rit nog een paar tussenstops gemaakt en er zijn veel foto's gemaakt. Waarvan we er een paar delen.
In de loop van de middag zijn we aangekomen in Sighisoara bij ons pension Casa-Soara. Hier hebben wij al diverse malen gelogeerd en zijn dan ook weer blij om in de vertrouwde vriendelijke omgeving te zijn aangekomen.
Hier hebben we ons geïnstalleerd, dus koffers uitgepakt enz. En zijn wij aansluitend de citadel van deze bezienswaardige stad (Wereld erfgoed) gaan bezichtigen.
Daar hebben we bij The House On The Rock koffie gedronken.( Dit heeft ook een directe connectie met Stichting Veritas) En enkele van ons hebben daar nog een aardigheidje in de winkel voor thuis gekocht. Aansluitend hebben we in het centrum een hapje gegeten en zijn toen naar ons pension gewandeld en lekker naar bed gegaan.
De andere dag was het om 0900 uur op appel bij de Stichting Veritas. Dus bijtijds er uit douchen en ontbijten. Gelukkig was “Veritas” maar 500 meter verderop.
Het ontvangst daar was allerhartelijkst. Petra Popa, de “CEO” was blij ons te zien en deelde gelijk ook het programma dat zij had samengesteld met ons. Het was heel fijn om te horen dat onze verzoeken hierin gerealiseerd waren in afspraken.
Als eerste werden wij weer rondgeleid om alle veranderingen, en ook voor de nieuwelingen onder ons, te tonen wat er allemaal door Veritas wordt aangeboden. Er was in het afgelopen jaar veel gebeurd. Dankzij veel medewerking door vrijwilligers uit Nederland, België en Duitsland. Ook in het stadbestuur is de houding tegenover Veritas aan het veranderen en mogen ze rekenen op enige subsidie voor de gaarkeukens, en ondersteuningsprogramma’s die aangeboden worden.
Voor degene die nog niet eerder in Sighisoara bij Veritas waren geweest was er een kort bezoek gepland bij een Roma gezin wat direct in de omgeving woonde. Dit gezin is een voorbeeld van wat er met vasthoudendheid kan gebeuren. Al zeven jaar lang worden zij ondersteund en begeleid door Veritas. De man heeft uiteindelijk een opleiding tot bakker kunnen voltooien en heeft nu regelmatige inkomsten en is bezig om zijn “huisje” op te knappen en uit te breiden. Na een bak koffie met verse in de keuken gemaakte Roemeense koekjes moesten we toch snel vertrekken. Want er was om 10.00 uur een afspraak gemaakt in het plaatselijk ziekenhuis. En wel specifiek voor de kinderafdeling. Het is een voormalig Meisjes Internaat uit de periode van de jaren 50 en de communistische overheersing. Er vind op dit moment enige vorm van renovatieplaats voor de Kinderafdeling. Het gebouw is naar onze begrippen heel erg oud en zwaar gedateerd in alles. We werden ontvangen door de directeur in haar kamer.
Waar we de gelegenheid kregen om ons bezoek toe te lichten en te vertellen dat we proberen de behoeftes van ziekenhuizen e.d. in kaart te brengen. Met als doel te proberen een netwerk op te zetten wat zou worden ondersteund door toeleveringsbedrijven voor de Nederlandse zorg instituten. Gelukkig kregen we positieve reacties hierop, want de officiële overheidsziekenhuizen staan meestal niet te trappelen voor support. Dit was ook de eerste ervaring geweest voor Petra in de voorbereidende gesprekken. We kregen een gesprek waarin behoeftes en mogelijkheden op een goede manier besproken kon worden.
Deze behoeftes hebben we geïnventariseerd, waarbij werd vastgesteld dat er dringend behoefte was aan kinderbedjes, maar ook aan incontinentie matrassen, beddengoed en materialen voor volwassen. Tevens was er ook een behoefte aan rolstoelen, rollators en driepoten. We kregen aansluitend nog een rondleiding door het ziekenhuis en hebben het bezoek met een goed gevoel afgesloten. Aansluitend brachten we een bezoek aan een opvang voor gehandicapten bejaarden. Deze was gevestigd in een voormalige “Oost blok” gevangenis. Een heel deprimerende omgeving waarin het enige positieve was dat de deuren niet op slot waren en alles een ander kleurtje had gekregen.
De zo juist nieuw aangestelde zeer medelevende directeur ( een pastor en hulpverlener van oorsprong) heeft ons hier rondgeleid. Er waren hier ca. 35 mensen opgenomen. Voor de intensive zorg voor deze mensen in een 24 uur rooster zijn 45 mensen nodig. Helaas moesten ze dit met 25 mensen zien in te vullen. Ook hier heel veel behoefte aan nieuwe bedden ( hoog-laag systemen) Incontinentie materialen, matrassen, hoeslakens en ook weer rolstoelen en driepoten. Deze zijn meer welkom dan rollators. De ruimtes zijn kil, betegelt en de cellen klein. Sommige zijn niet te bezoeken vanwege de overweldigende stank van defecte riolering en ventilatie. Het is zo schrijnend om dit te zien.
We hebben ook met deze directeur besproken wat wij willen gaan realiseren en de behoeftes in kaart gebracht. Na een afscheid met hem zijn we naar ons volgende adres vertrokken. Een opvang voor dakloze en verstoten bejaarden in Agnita. Dit was een verplaatsing van meer dan een uur op hobbelige en bochtige wegen. Na wat zoeken hebben we het gelukkig gevonden. Deze locatie is op een bijzondere manier op onze weg gekomen en wij zijn dan ook zoekend naar het waarom. Via Petra Popa zou er contact worden gelegd met dit tehuis in Agnita waarvan ze had gehoord . Echter ze kon geen contactpersoon vinden en ook geen contactgegevens van dit tehuis. Tot dat ze op de markt in Sighisoara liep en opzoek was naar lavendel. Ze kwam bij een vrouw terecht die als enige dit verkocht. Al pratende weg kwam ze er achter dat deze uit het plaatsje Agnita kwam. Dus vertelde ze verder waarnaar ze op zoek was. Deze vrouw bleek dus de naam te kennen en het telefoonnummer van degene die voor dit tehuis verantwoordelijk was. Dit was heel buitengewoon, een vingerwijzing van God. Vergeleken bij de eerder bezochte locatie valt deze accommodatie wel mee. De mensen die hier zijn ondergebracht zijn wel bijzonder pijnlijke gevallen. De insteek is dat ze na drie maanden zover zijn opgeknapt dat er een re-integratie in de maatschappij mogelijk zou moeten zijn. Deze mensen zijn er zo slecht er aan toe dat dit niet mogelijk is. De realiteit is dat deze mensen tot aan hun dood daar zijn opgenomen. Echter is het budget van drie maanden dan ook niet toereikend voor alle zorg die er verleent wordt. Het verplegend personeel loopt rond in geschonken kleding van ziekenhuizen in Nederland.
We werden wederom ontvangen door de leidinggevende dokter. Verrast door de belangstelling voor hun ziekenhuis werd er in het eerste gesprek direct de door ons vastgestelde lijst van medicatie de wij kunnen leveren met hun behoeftes afgestemd. Ook werd de verdere visie en doelstelling van onze stichting uitgelegd en aan de hand daarvan behoeftes geïnventariseerd. Herkenbaar waren de rolstoelen, rollators, driepoten, bedden etc. erkenbaar. Maar ook kledingkastjes voor de patiënten. Daar is ook een tekort aan.
Op het moment worden voor de meeste patienten de weinig persoonlijke bezittingen onder het bed in tassen of dozen bewaard. Ook aan desinfecterende middelen voor de vloeren en wanden is een tekort. Aan nachtkleding en ondergoed is een schrijnend te kort. Ondanks dat de kwaliteit van het gebouw er beter aan toe is als het vorige adres. Is dit ook allemaal zeer pijnlijk. Hier is, net zoals bij Veritas dringend behoefte aan een wasmachine en vaatwasser,
Na ons bezoek hebben wij even lokaal een lunch genuttigd en ook tijdens de lunch een interview opgenomen met Petra Popa als CEO van Foundation Veritas over de behoeftes en de mogelijkheden van het opzetten van een netwerk hiervoor. Wij hopen dit te kunnen gebruiken tijdens ons overleg met ondersteunde organisaties voor de zorg in Nederland. Na de lunch zijn we weer vertrokken naar Sighisoara waar nog een bezoek is gepland aan een Roma gezin waarvan wij in de ochtend éen van de kinderen hebben ontmoet in het kinderopvang programma van Veritas.
Dit gezin woont in een zwaar verwaarloosd flatgebouw in een randwijk van Sighisoara. De omstandigheden zijn daar buitengewoon zwaar. En tarten elk voorstellingsvermogen. Trappenhuis zonder leuningen. Balkons op instorten of deugdelijke afscheiding. Dit gezin woont op de 5e verdieping in één van de kamers van een voormalig appartement. Hier moet alles gebeuren, slapen, leven, koken enz. Met zes personen. De kinderen slapen als ingepaste puzzel stukjes in een stapelbed.
De gangen van dit gebouw, met de gemeenschappelijke nog werkende toiletten en douches stromen over in vuiligheid. Onverlicht, zonder deuren. Woorden schieten te kort. Buiten dit flatgebouw blijken er ook nog gezinnen te bivakkeren in kelders en in de helling ingebouwde garages. Zonder daglicht en ventilatie. Maar er wordt wel in verband met de vochtigheid gestookt met een soort allesbrandertje. Daarin wordt dan ook echt alles wat maar branden kan verstookt. De nood is hier heel hoog. Stichting Veritas is betrokken bij de mogelijkheden om met behulp van Europese subsidie dit flatgebouw te renoveren.
Echter een plan voor onderkomen van de huidige bewoners en hun eventuele terugkeer is er nog niet. Daar wordt door de gemeente nog niet op gereageerd. Geschokt zijn we daar vertrokken. Met een bak koffie en een uitzicht over Sighisoara hebben we samen met Petra de dag afgesloten en nog enkele dingen doorgesproken.
Daarna hebben we bijtijds gegeten omdat we de andere morgen vroeg zouden vertrekken om op tijd op de luchthaven in Cluj te zijn. De gehuurde bus moest ook eerst worden ingeleverd wat ook wel enige tijd in beslag zou nemen. Dit is allemaal gelukt en zijn we uiteindelijk woensdag de 27e september om 1400 uur veilig in Dortmund geland. En konden we de thuisreis per auto inzetten.
Meer foto's zijn te vinden via volgende link: https://photos.app.goo.gl/dbYbQaLcHzipqETm1